Dagverhaal van mijne reijse naar Vrankrijk,
als vrijwilliger onder de compagnie infanterie Jaagers No. 16.
Voor Vaderland en Konink op den 13 Julij 1815 uit Leeuwarden gemarscheerd
des morgens te 3 uuren.
Aanleiding
Nadat Napoleon in februari 1815 van Elba was ontsnapt, bedreigde hij opnieuw ons geliefd vaderland. Samen met mijn kameraden wil ik een daad stellen, we hebben aan onze koning Willem gevraagd of we als compagnie Vrijwillige Jagers naar het slagveld mogen vertrekken. Het duurde lang voordat we toestemming kregen, de Slag bij Waterloo op 18 juni hebben we daardoor helaas niet mee kunnen maken, maar nu kunnen we dan eindelijk afmarcheren: op 13 juli 1815 begint onze reis, we gaan in Noord-Frankrijk de grens bewaken tegen de vijand.
Nadat Napoleon in februari 1815 van Elba was ontsnapt, bedreigde hij opnieuw ons geliefd vaderland. Samen met mijn kameraden wil ik een daad stellen, we hebben aan onze koning Willem gevraagd of we als compagnie Vrijwillige Jagers naar het slagveld mogen vertrekken. Het duurde lang voordat we toestemming kregen, de Slag bij Waterloo op 18 juni hebben we daardoor helaas niet mee kunnen maken, maar nu kunnen we dan eindelijk afmarcheren: op 13 juli 1815 begint onze reis, we gaan in Noord-Frankrijk de grens bewaken tegen de vijand.
Even voorstellen
Laat ik mezelf eerst even voorstellen. Ik ben Bavius van Hylckama, voluit Bavius Anthonius, geboren op 20 maart 1779 in Leeuwarden en nog vrijgezel. Mijn ouders zijn Johannes Petrus van Hylckama, kapitein bij de infanterie en Titia Rinia van Nauta. Mijn moeder heeft in 1792 huis 'Beuckenswijk' in Sondel gekocht en daar woont onze familie. Ik heb rechten gestudeerd in Groningen en ben daar in 1808 gepromoveerd. Momenteel werk ik als rechter bij de Rechtbank in Sneek.
Ik heb nog twee broers, Tinco Andringa van Hylckama, roepnaam Tinco, geboren in 1785. Hij heeft zich ook aangemeld bij de Vrijwillige Jagers. Mijn jongste broer is Cornelis Franciscus Frisius Nauta van Hylckama, roepnaam Frisius, geboren in 1791. We zijn heel trots op hem: Frisius is momenteel in Frankrijk, hij heeft meegevochten in de Slag bij Waterloo in het Regiment Dragonders nr. 3 van Sytzama. Hij heeft trouwens in 1813 onder dwang als Garde d'Honneur voor Napoleon moeten vechten in Duitsland. Gelukkig is hij toen veilig teruggekeerd.
We hebben ook nog een oudere zus, Aletta Aurelia. Zij is getrouwd met Jan Hendrik de Carpentier.
Over mijn dagverhaal
In mijn Dagverhaal kun je lezen wat mijn kameraden en ik allemaal hebben beleefd. Ik heb mijn avonturen in een eenvoudig schriftje met een bruin kaft genoteerd. Op de titelpagina heb ik mijzelf getekend in uniform en sjako, met daarop natuurlijk het nummer van onze compagnie, nummer 16.
Mijn Dagverhaal wordt tegenwoordig bewaard bij Tresoar, Fries Historisch en Letterkundig Centrum in Leeuwarden. Het is onderdeel van het familiearchief De Carpentier-Van Hylckama, Toegang 332-05. Het Dagverhaal heeft inventarisnummer 53.
Tekst en uitleg
Omdat ik op school geen standaardspelling heb geleerd, is mijn tekst ten gerieve van de lezer hier en daar aangepast aan de moderne spelling van 2015. Mijn tekstredacteur Martha Kist, collectievormer bij Tresoar, heeft om de moderne lezer te plezieren af en toe verklarende voetnoten geplaatst, met name bij de vele personen die ik noem en die de lezer onbekend zullen zijn, en bij bepaalde gebouwen en monumenten die we onderweg bezocht hebben. Ik heb de gewoonte om veel Franse woorden te bezigen, dat is men in mijn tijd nu eenmaal gewoon. Mijn tekstredacteur heeft die cursief gezet en verklaard. Soms heeft ze een paar letters tussen rechte haken geplaatst, dat is dan een aanvulling op mijn tekst, bijvoorbeeld Zwol[le].
